καταμφίζομαι

καταμφίζομαι (Μ) [κατάμφω]

αμφιταλαντεύομαι («καταμφίζεσθαι τοῑς λογισμοῑς», Ευμάθ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + αντων. ἄμφω «και οι δύο, αμφότεροι» κατά τα ρ. σε -ίζω, -ίζομαι].